روزهایی می شود که از فرط ناامیدی هیچ پناهگاهی پیدا نمیکنی،روزهای ناامیدی و سرگردانی!
قرآن را که باز میکنی می خوانی:
"هوالذی انزل السکینه فی قلوب المؤمنین لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم... "
اوکسی است که آرامش را در دلهای مؤمنان نازل کرد تا ایمانی به ایمان شان بیافزاید...
"الّذین آمنوا وتطمئنّ قلوبهم بذکر الله الا بذکر الله تطمئنّ القلوب "
آنها کسانی هستند که ایمان آورده اند، ودلهایشان به یاد خدا مطمئن (وآرام) است،آگاه باشید،تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد.
کاش ما هم مؤمن بودیم!
هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد،
مصائب دنیا بر وی سبک آید، گرچه تکه تکه شود.
امام هادی (ع)
اساسا شخصیت جز قوه مدیریت، مخصوصا مدیریت خود چیز دیگری نیست.
انسانی که بر تمایلات خواب و خوراک خود و بر زبان خود و بر چشم و گوش خود و بر دامن شهوت خود مسلط نیست و آنها را تحت سلطه و مدیریت خود درنیاورده است، انسان به معنای واقعی نیست!
شهید مطهری "امامت و رهبری"
شبانگه به سر فکر تاراج داشت
سحرگه نه تن سر، نه سر تاج داشت
به یک گردش چرخ نیلوفری
نه تاجی به جا ماند و نه نادری
***
همانا انسان در دنیا تخته نشان تیرهاى مرگ، و ثروتى است دستخوش تاراج مصیبتها؛ با هر جرعه نوشیدنى، گلو رفتنى، و در هر لقمهاى، گلوگیر شدنى است، و بنده نعمتى به دست نیاورد جز آن که نعمتى از دست بدهد، و روزى به عمرش افزوده نمىگردد جز با کم شدن روزى دیگر. پس ما یاران مرگیم، و جانهاى ما هدف نابودىها، پس چگونه به ماندن جاودانه امیدوار باشیم. در حالى که گذشت شب و روز بنایى را بالا نبرده جز آن که آن را ویران کرده، و به اطراف پراکند.
نهج البلاغه حکمت 191
مردم بندگان دنیایند و دین تنها بر زبانشان جاری است، هنگامی که زندگیشان سرشار است، دین‌گرایند. ولی هنگامی که در تنگنای بحرانها قرار گرفتند، دین‌داران واقعی اندک می‌گردند.
نپندار که تنها عاشوراییان را بدان بلا آزموده‌اند و لا غیر؛ صحرای بلا، به وسعت همه تاریخ است...
ای دل؛ تو چه میکنی؟ می‌روی یا می‌مانی؟
داد از آن اختیار که تو را از حسین جدا کند...
.:: شهید مرتضی آوینی ::.
نامه امام علی(ع) به مالک اشتر:
ای مالک! اگر شب هنگام کسی را در حال گناه دیدی، فردا به آن چشم نگاهش مکن ، شاید سحر توبه کرده باشد و تو ندانی