انسان وتضادهایش
نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود...انسان وتضادهایش
نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود...شعری زیبا
می نویسم باز می گیرم قلم
در میانِ دست و انگشتان خود
می نویسم از شماهائیکه من ،
دوست دارم با تمامِ جانِ خود
ریاضیات می دانند اصلا؟!!
بعد دو سال هنوز در توهم اکثریت بودن، فکر می کنند ١٣ از ٢٤ بزرگتر است، بعد توقع دارند ما بیاییم با هم بنشینیم و در مورد اکثریت و اقلیت در سوریه حرف بزنیم!قانع شان هم بکنیم لابد!!
کسانی که فرق هزار و میلیون را در راهپیمایی سکوتشان نمی دانند!!
بی خیال دوست من؛ تو فکر کن مخالفان بشاراسد در اکثریت اند؛ مثل سبزهای ایران
کبوترانه
ما را کبوترانه، وفادار کرده استآزاد کرده است و گرفتار کرده است!
بامت بلند باد، که دلتنگی‌ات مرا
از هرچه هست، غیر تو، بیزار کرده است
خوشبخت، آن دلی که "گناهِ نکرده" را
در پیشگاه لطف تو اقرار کرده است...
تنها گناه ما، طمع "بخشش" تو بود
ما را "کرامت" تو گنه‌کار کرده است!
چون سرو سرافرازم و نزد تو سر به زیر
قربان آن گلی که مرا "خار" کرده است...
داستان خاتمی و آمنه
یک نفر رفته است اسید پاشیده به صورت یک دختر و تمام زندگی و آینده او را نابوده کرده است. حالا که وقت تلافی (دقیقا با همین مفهوم) شده است، آدم‌ها راه افتاده‌اند که ببخش و بی‌خیال شو. در همین روزها، یک نفر آدم سیاسی هم پیشنهاد داده مردم و حکومت، بابت اتفاقات دو سال اخیر، یکدیگر را ببخشند (البته با قیدهای دیگری که ذکر کرده). حالا همان آدم‌ها که به آمنه دستور (از پیشنهاد و خواهش گذشته) می‌دهند که آن مرد را ببخش؛ آمده‌اند وسط که ما باتوم خوردیم و زندان رفتیم و نمی‌توانیم ببخشیم و اصلا چیزی برای بخشیدن وجود ندارد.
داستان به همین سادگی است. مرگ خوب است برای همسایه. من باتومی که خورده‌ام را نمی‌بخشم؛ اما تو از دست رفتن زندگی‌ات را ببخش. اگر تو نبخشی، نماد همه خشونت‌های روی زمین هستی؛ اما اگر من انتقام بگیرم، آزادی‌خواه و دمکرات هستم.
دارم میمیرم...
دردمندان حقوق بشری!
می خواست (نمی خواست) تنها باشه!
مرد از راه می رسه.
ناراحت و عبوس!
زن:چی شده؟مرد:هیچی ( و در دل از خدا می خواد که زنش بی خیال شه و بره پی کارش)
زن حرف مرد رو باور نمی کنه: یه چیزیت هست.بگو!
مرد برای اینکه اثبات کنه راست می گه لبخند می زنه
زن اما "می فهمه"مرد دروغ میگه:راستشو بگو یه چیزیت هست
تلفن زنگ می زنه
دوست زن پشت خطه
ازش می خواد حاضر شه تا با هم برن استخر. از صبح قرارشو گذاشتن
(مرد در دلش خدا خدا می کنه که زن زودتر بره )
زن خطاب به دوستش: متاسفم عزیزم.جدا متاسفم که بدقولی می کنم.شوهرم ناراحته و نمی تونم تنهاش بذارم!مرد داغون می شه
"می خواست تنها باشه"
...............................................................................
مرد از راه می رسه
زن ناراحت و عبوسه
مرد:چی شده؟
زن:هیچی ( و در دل از خدا می خواد که شوهرش برای فهمیدن مساله اصرار کنه
و نازشو بکشه)
مرد حرف زن رو باور می کنه و می ره پی کارش
زن برای اینکه اثبات کنه دروغ می گه دو قطره اشک می ریزه
مرد اما باز هم "نمی فهمه"زن دروغ میگه.
تلفن زنگ می زنه
دوست مرد پشت خطه
ازش می خواد حاضر شه تا با هم برن استخر. از صبح قرارشو گذاشتن
(زن در دلش خدا خدا می کنه که مرد نره )
مرد خطاب به دوستش: الان راه می افتم!
زن داغون می شه
"نمی خواست تنها باشه"