انسان وتضادهایش

نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود...

انسان وتضادهایش

نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود...

شعری زیبا

می نویسم باز می گیرم قلم

در میانِ دست و انگشتان خود

می نویسم از شماهائیکه من ،

دوست دارم با تمامِ جانِ خود


شاعر مریم تاران

نظرات 1 + ارسال نظر
هستی چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 ساعت 16:59

واقعا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد