چت روم را با همه ی فضای مسمومش گاهی اوقات می پسندم.
برای من همیشه شناخت آدمها جالب بوده و هست. این که چگونه فکر می کنن. این که چگونه می اندیشند و این که چگونه با خودشان کنار می آیند!
خیلی دوست دارم سر از دنیای افکار تک تکِ شان سردربیاورم. انسانها در دنیای واقعی خودشان را زیر نقابی پنهان می کنن، اما در چت روم هیچ ترسی نیست. همه چیز واقعی است در عین حال که مجازی است. انگار در چت روم می خواهند تمامی عقده ها و نگفته ها و نیازها را فریاد بزنند.
آدمهایی که نیازهایشان را جامعه همچون کبکی سر در برف نمیبیند ، سر از جاهایی در می آورند که خودشان هم نمی دانند کجاست!
امشب دختری در چت روم دعایی برای ظهور منجی گفت و افرادی آمین گفتند.
چی نوشتی داداش عمرا اگه از این چیزا باشه من ۲۰ ساله تو اینترنتم و چت به عمرمم ندیدم حالا اینو نوشتی که مشتری جذب کنی
دخترای که تو چت میان همشون جواب pmاتم نمیدن مگر اینکه اول یه شارز بهشون بدی اونوقت عکسو و تلفنو وبکمو ادرس خونه هم بهت میدن
جامعه خرابتر از این خوش باوریایه بچه گونه هست
اگه اینیم که نوشتی واقعا بوده صددرصد واسه مسخره کردن بوده
دختر اینجوری تو جامعه هم نیست چه برسه به چت
الان مومناشم تو فکر خودشونن تا منجی.............