وقتی کسی را دیوانه وار دوست داریم ...

وقتی کسی را دیوانه وار دوست داریم ...

وقتی از تمام تنفس هایمان بی قراری  می بارد... اضطراب میچکد...
وقتی تپش میگیرد ، قلب از« تصور نزدیک بودن او»  ... تنها «تصور » نزدیک بودن او...
وقتی می لرزند زانوان از تلاقی دوچشم ، چشمان ملتمس و « ذلیلانه » لرزان ما   و ... چشمان مبهم « محبوب دور از چنگ » ...
وقتی که نمیتوان ابراز کرد محبت را  و فرو می بلعیم «آتش کلماتی»  را که فریاد میزند «زیبایی های زخم زن قلب » را ... « زیبایی هایش  » را ...

وقتی احساس « خفگی » میکنیم ...

آنوقت است که حسودیمان به تو می شود که «خدایی و بی نیاز»  ...
« بی نیاز»  از اینکه دیگران  بدانند چقدر آنها را دوست داری .
...

و انگار تو« تنها محبوبی» هستی که  قبل از عاشقت ، « عاشق » میشوی .

انت الطالب و المطلوب .

هوار ثانیه های زیر خاکستر