انسان وتضادهایش

نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود...

انسان وتضادهایش

نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود...

طریق خداپرستی

روزهایی می شود که از فرط ناامیدی هیچ پناهگاهی پیدا نمیکنی،روزهای ناامیدی و سرگردانی!

قرآن را که باز میکنی می خوانی:

"هوالذی انزل السکینه فی قلوب المؤمنین لیزدادوا ایمانا مع ایمانهم... "
اوکسی است که آرامش را در دلهای مؤمنان نازل کرد تا ایمانی به ایمان شان بیافزاید...

"الّذین آمنوا وتطمئنّ قلوبهم بذکر الله الا بذکر الله تطمئنّ القلوب "
آنها کسانی هستند که ایمان آورده اند، ودلهایشان به یاد خدا مطمئن (وآرام) است،آگاه باشید،تنها با یاد خدا دلها آرامش می یابد.


کاش ما هم مؤمن بودیم!





هر که بر طریق خداپرستی محکم و استوار باشد،

مصائب دنیا بر وی سبک آید، گرچه تکه تکه شود.


امام هادی (ع)


نظرات 1 + ارسال نظر
mahdi پنج‌شنبه 12 اسفند 1389 ساعت 16:44 http://www.yareman.blogsky.comman.blogsky.com

ممنون از مطلب زیباتون
واقعا هیچ آرامش در زندگی بالاتر از یه زندگی کاملا توحیدی نیست،
تا وقتی هواپرستی و دنیا پرستی هست...شیطون هم به راحتی انسان رو دچار تضاد میکنه و اینقدر بهش فشار میاره که با کمال حماقت و وقاحت دنیا رو انتخاب کنه و هوای نفسش رو خداش قرار بده؟ همونطور که در قرآن آمده: آیا ندیدی کسی را که هوای نفسش را خدا خود قرار داده؟
موفق باشی و مخلص خدا

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد